Po zwiedzeniu Dzwonnicy oraz Sukiennic, znajdujących się na placu Markt, czas na następny zabytek z Listy UNESCO, piękny średniowieczny Beginaż. Aby tam dotrzeć, trzeba opuścić ścisłe centrum Brugii. Idąc na południe ulicą Wollestrat przechodzimy przez kanał, następnie należy skręcić w prawo w ulicę Dijver, która przechodzi w ulicę Gruuthusestraat. Tutaj na skrzyżowaniu z główna ulicą Mariastraat znajduje się wspaniały kościół Najświętszej Marii Panny. Jeden z zabytków, których nie można pominąć. Kontynuujemy nasz spacer główną Mariastraat, aż do skrzyżowania z ulicą Wijngaardstraat, która doprowadzi nas do bram Beginażu. Wcześniej około 40 metrów przed tym skrzyżowaniem, na ulicy Mariastraat po prawej stronie, znajduje się Muzeum Diamentów.
Beginaż
|
Założony w 1245 roku przez księżną Flandrii Małgorzatę Konstantynopolską, córkę księcia Baldwina, który podbił Istambuł. Cały kompleks sprawia wrażenie samodzielnej wioski, do której wchodzi się jedną z dwóch bram. Miejsce to tętni życiem, ponieważ obok turystów można tutaj spotkać mieszkańców żyjących wewnątrz Beginażu, a także około 50 sióstr benedyktynek. Zakon ten zastąpił w 1930 roku nieistniejące już zgromadzenie beginek.
Nieregularny krąg starych, otynkowanych na biało budynków otacza zadbany ogród. Mimo że większość z nich pochodzi z XVIII wieku, to niezmieniony pozostał układ całości. |
Brama Beginażu, fot. PM
|
2 grudnia 1998 roku, wraz z 12 innymi beginażami w Belgii, został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Część budynków posiada wewnętrzne ogrody. Niestety nie można ich zwiedzać, ponieważ należą do osób prywatnych. Turyści mają jedynie możliwość obejrzenia kościoła na terenie beginażu oraz domu beginek. Również spacer alejkami, wśród drzew i pięknie zadbanych budynków beginażu jest wspaniałym przeżyciem.
Beginaż w Brugii, fot. PM
Beginaż w Brugii, fot. PM
|
Beginaż w Brugii, fot. PM
|
|
Kościół św. Elżbiety |
Vertical Divider
|
Typowy dla beginaży kościół o prostej konstrukcji. Bez transeptu, z długim prezbiterium. Po pożarze z 1584 roku kościół odbudowano 20 lat później. Około 1700 roku wnętrze przebudowano w stylu barokowym. Powiększono okna, spłaszczono łuki, oraz odnowiono meble. Ostatnia renowacja kościoła miała miejsce w 1991 roku.
|
Kościół Św. Elżbiety, fot. PM
|
Ołtarz główny-barokowy ołtarz rzuca się w oczy zaraz po wejściu do kościoła. Jego częścią jest obraz przedstawiający Świętą Elżbietę, patronkę beginażu i kościoła, klęczącą przed krzyżem. Płótno jest dziełem Jakuba van Oost Starszego (1601-1671). Poniżej znajdują się dwie rzeźby: św. Aleksego po lewej stronie oraz po prawej posąg św. Katarzyny z kołem.
Stalle w Prezbiterium zostały wykonane w drugiej połowie XVII wieku, w stylu Ludwika XIV. Zdobią je rzeźby aniołów i głowy cherubinów. W różnych miejscach podłogi znajdują się tablice nagrobne i tablice pamiątkowe. Ambona to prawdopodobnie dzieło Jana van Hecke (1699 -1777), rzeźbiarza z Brugii. Cztery figury na ambonie to kolejno: św. Jan Baptysta, Jezus, Maria i Św. Jan Ewangelista. Ewangelia była stąd czytana przez wieki. Symbolizuje to anioł trzymający księgę. Organy stworzył, w 1754 roku, pochodzący z Brugii A. J. Berger. Ołtarz boczny-znajdujący się po prawej stronie ołtarz jest poświęcony świętemu Józefowi. Jego figura znajduje się na szczycie ołtarza. Na dole, pod obrazem umieszczono figurkę Matki Boskiej Pocieszającej, z dzieciątkiem. Figurę tę wykonano w stylu romańskim w 1240 roku i jest to najstarsza rzeźba Matki Boskiej w Brugii.
|
Ołtarz boczny, lewy-obraz będący częścią ołtarza przedstawia wizytę Marii u jej krewnej Elżbiety. Namalował go Lodewijk De Deyster (1656-1711), uczeń Jana Maes. W niszy ponad ołtarzem znajduje się posąg św. Aleksego. Na ołtarzu stoi wykonana z drewna rzeźba św. Benedykta.
W tyle kościoła znajdują się dwa obrazy: pierwszy Św. Józef z dzieciątkiem Jezus przypisywany jest Jakubowi Van Oost Młodszemu (1639-1713). Drugi Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny to dzieło, które stworzył Theodoor Boeyemans (1620-1678).
Siostry Benedyktynki codziennie celebrują liturgię. Każdy, kto chce może uczestniczyć w modlitwach.
W tyle kościoła znajdują się dwa obrazy: pierwszy Św. Józef z dzieciątkiem Jezus przypisywany jest Jakubowi Van Oost Młodszemu (1639-1713). Drugi Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny to dzieło, które stworzył Theodoor Boeyemans (1620-1678).
Siostry Benedyktynki codziennie celebrują liturgię. Każdy, kto chce może uczestniczyć w modlitwach.
|
Muzeum, Dom Beginek mieści się w małym XVII wiecznym domku, po prawej stronie, przy wyjściu z beginażu. Można tutaj zobaczyć warunki, w jakich żyły beginki. Zaprezentowano tutaj salon, kuchnię, sypialnię z oryginalnymi meblami. Można zobaczyć również małą, ale uroczą kolekcję koronek wyrabianych przez beginki, a w ogrodzie znajduje się kamienna studnia.
Godziny otwarcia:
1 stycznia-31 grudnia poniedziałek-sobota 10.00-17.00 niedziela 14.30-17.00 |
Muzeum w beginażu, fot. PM
|
Park Minnewater
Wizytę w beginażu kończymy, wychodząc przez jedna z dwóch bram. Warto zatrzymać się w tym miejscu, choć na chwilkę. Znajdujemy się już w przylegającym do Beginażu Minnewater Park. Znajduje się tutaj spory staw zwany Jeziorem Miłości (ponoć od holenderskiego minne-miłość). To naprawdę urocze miejsce, w którym po wodzie pływa mnóstwo łabędzi, będących symbolem Brugii. Ujrzymy tutaj również łodzie z turystami, które zapuszczają się w ten piękny zakątek podczas podróży kanałami. Dawniej był tu wewnętrzny port i miejsce cumowania łodzi, które pływały między Brugią i Gandawą. W okolicy jest również wiele restauracji mieszczących się w pięknych, zabytkowych budynkach, swoją przystań mają również dorożki.
Zakątek Walplein
Po opuszczeniu Minnewater Park należy iść ulicą Wijngaardstraat, w połowie jej długości skręcamy w lewo i po kilkudziesięciu metrach docieramy do następnego pięknego zakątka Brugii, Walplein. To niewielki placyk z restauracjami i knajpkami. Fanów piwa ucieszy znajdujący się tutaj browar. Przy Walplein również miłośnicy koronek oraz czekolady znajdą coś dla siebie. Warto odwiedzić ten uroczy zakątek w drodze powrotnej do centrum Brugii. Jest to miejsce mniej znane wśród turystów, poza głównym szlakiem.
Browar Huisbrouwerij De Halve Mann-historia tego rodzinnego browaru rozpoczyna się w 1856 roku. Wtedy to Henri Maes staje się właścicielem browaru. Współcześnie jego specjalnością jest średnio mocne (7%) ciemne piwo Straffe Hendrik (Henryk Mocny), oraz jego jasnozłota wersja-piwo Straffe Hendrik Blonde. Zwiedzanie browaru z przewodnikiem (w języku flamandzkim, francuskim i angielskim jednocześnie) odbywa się o równych porach i trwa 45 minut. Jedna grupa może liczyć nie więcej niż 50 osób.
Browar w Brugii, fot. PM
|
Browar w Brugii, fot. PM
|