Der Hauptplatz von Antwerpen
Der Grote Markt ist das Herz von Antwerpen. Im Zentrum der Altstadt verflechten sich alle Wege. Im Jahr 1220 schenkte der Herzog von Brabant (1165-1235) der Stadt das Land, auf dem dieser prächtige Platz steht. Im Mittelalter wurden hier zahlreiche Brabanter Messen und Märkte veranstaltet. Auf dem Hauptmarktplatz machten englische Kaufleute Geschäfte mit ankommenden Händlern aus Italien, Spanien und den norddeutschen Hansestädten. Die Schönheit und Pracht der umliegenden Mietshäuser sowie die monumentale Kathedrale zeugen vom Wohlstand und Reichtum des mittelalterlichen Antwerpens, das im 15. Jahrhundert Brügge überholte und zur bedeutendsten Stadt der Niederlande wurde.
Silvius-Brabo-Brunnen
Fontanna stoi w centrum rynku. Jej cokół stanowią, wydawać by się mogło bezładnie ułożone kamienie, na których szczycie stoi wykonany z brązu posąg Silviusa Brabo. Jest on tutaj przedstawiony w momencie, kiedy wrzuca do rzeki Skaldy rękę odrąbaną olbrzymowi Antigonusowi. Jak głosi miejska legenda, olbrzym Antigonus pobierał cło od wszystkich przepływających w pobliżu miasta okrętów. Każdemu, kto odmawiał zapłaty obcinał ręce. Szybko stał się postrachem marynarzy. Sytuacja ta miała miejsce do czasu kiedy to dzielny Silvius Brabo wyzwał olbrzyma na pojedynek. Pokonanemu Antigonusowi obciął rękę, którą następnie wrzucił do Skaldy. Według legendy zdarzenie to przyczyniło się do powstania nazwy miasta, która dosłownie znaczy rzucona ręka.
Zunfthäuser aus dem 16. Jahrhundert
Po północnej stronie rynku stoją pięknie odrestaurowane szesnastowieczne kamienice, tzw. domy cechowe. Ozdobione płaskorzeźbami odpowiadającymi przeznaczeniu domu i zwieńczone pozłacanymi posągami. Pod numerem 7 znajduje się Het Pand van Spanje (Pod Świętym Jerzym), czyli Dom Kuszników. To najwyższa i najbardziej okazała kamienica w tym miejscu. Jej szczyt zdobi figura świętego Jerzego na koniu, walczącego ze smokiem. Kamienica posiada wielkie prostokątne okna, których obramowania ozdobiono charakterystycznymi rzeźbami.
Dom stojący obok De Gulden Mouw (Pod Złotym Rękawem) należał do cechu bednarzy. Świadczą o tym dekoracje w kształcie beczułek. Na szczycie budynku znajduje się rzeźba Świętego Mateusza. Część domów to autentyczne, odrestaurowane XVI, XVII- wieczne budynki, reszta to XIX-wieczne rekonstrukcje, wykonane na podstawie obrazów i starych dokumentów.
Ratusz stojący po przeciwnej stronie rynku to prawdziwe dzieło sztuki, jeden z najwspanialszych przykładów renesansu w Niderlandach. Jego budowę rozpoczęto w 1561 roku, według nowatorskiego projektu Cornelisa II Florisa de Vriendta. Po czterech latach ratusz był gotowy. Fasadę tego pięknego budynku zdobią liczne posągi i herby. W 1576 roku, podczas wojny hiszpańskiej, ratusz został podpalony przez zbuntowanych hiszpańskich żołnierzy. Ocalały wówczas tylko zewnętrzne mury. Trzy lata później, w 1579 roku ratusz odbudowano. Fasada budynku ozdobiona jest wysmukłymi pilastrami, a w ryzalicie środkowym kolumnami jońskimi i doryckimi.
W drugiej i trzeciej kondygnacji ryzalitu znajdują się okazałe, półkoliście zamknięte portes-fenetres, które zastępują prostokątne okna. Na czwartej kondygnacji widać wysokie cokoły stanowiące podstawy obelisków z herbami Brabancji, Królestwa Belgii i miasta. W niszach pomiędzy herbami umieszczono rzeźby będące alegorią Sprawiedliwości i Mądrości. W niszy na wyższej kondygnacji znajduje się posąg Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Rzeźbę wykonał, w 1587 roku, Filip de Vos. Na szczycie budynku znajduje się trójkątny fronton z datą 1564. Całość wieńczy rzeźba orła, którego głowa zwrócona jest w kierunku Akwizgranu.
Der Innenraum wurde im 19. Jahrhundert renoviert, um modernen Anforderungen zu entsprechen. Der Innenhof wurde überdacht und es wurden Treppen hinzugefügt. Die Innenwände sind mit zahlreichen Porträts von Malern, Bürgermeistern und Monarchen geschmückt. Sehenswert ist die Leys Hall, die nach Baron Hendrik Leys benannt ist. Im Jahr 1860 malte er die Fresken, die es schmücken. Ebenso interessant ist der Hochzeitssaal, in dem sich ein Kamin aus dem ursprünglichen Rathaus befindet, der mit zwei von Floris selbst angefertigten Alabaster-Karyatiden (architektonische Stützen in Form einer weiblichen Figur, die ein architektonisches Element des Gebäudes auf dem Kopf trägt) geschmückt ist. Im Jahr 1999 wurde das Rathaus in die Liste des UNESCO-Weltkulturerbes eingetragen.
Onze-Lieve-Vrouwe-Kathedrale (Onze Lieve Vrouwe Cathedral)
to największa tego typu gotycka budowla w Belgii (118 m długości, 53,50 m szerokości, 40 m wysokości). Powstawała w latach 1352-1521 i nigdy nie została ukończona według pierwotnych założeń, czego dowodem jest jedna z niższych wież. Ten jeden z najpiękniejszych gotyckich kościołów w Belgii w większej części został zbudowany przez Jana i Piotra Appelmansów, w pierwszej połowie XVI wieku. Jego 125-metrowa wieża góruje nad krajobrazem Antwerpii. Szczególnie imponujące jest wnętrze kościoła – 7 naw wspartych na 125 kolumnach, 128 okien (55 witrażowych), wieża północna i wieża południowa, ośmioboczna latarnia na przecięciu nawy i transeptów, chór, ambit i 11 kaplic – te liczby dają wyobrażenie o tym jak potężna jest to budowla. W świątyni zgromadzono niezwykłe dzieła sztuki sakralnej, wszystkie one pozostają jednak w cieniu doskonałych obrazów Rubensa.
