1288-założenie beginażu św. Aleksego w Dendermonde.
1975-umiera Ernestine de Bruyne, ostatnia beginka z Dendermonde.
1975-umiera Ernestine de Bruyne, ostatnia beginka z Dendermonde.
Te dwie daty wyznaczają początek i koniec zgromadzenia beginek w tym mieście. Są klamrą spinającą VIII wieków historii tego niezwykle ciekawego religijnego zgromadzenia, kultywującego wiarę katolicką, jednak całkowicie niezależnego od Kościoła Katolickiego.
Żyjące tutaj beginki utrzymywały się, podobnie jak w innych beginażach, między innymi z wyrobu koronek, nauczania, opieki nad chorymi. Ślubowały czystość i posłuszeństwo, ale nie ubóstwo. W beginażu mieszkało około 200 beginek.
1998-beginaż zostaje wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Współcześnie beginaż zamieszkują świeccy mieszkańcy Dendermonde. Znajduje się tutaj 61 domów, które otaczają, wybudowany pośrodku, niewielki kościół. Pomimo wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO beginaż nie jest jeszcze do końca wyremontowany. Dendermonde to niewielkie miasto i z powodu braku środków odnowa postępuje powoli. Zwiedzając miasto nie można jednak pominąć tego miejsca, wspaniałego świadka historii. Dodatkową atrakcją jest znajdujące się tutaj niezwykłe muzeum beginażu.
Muzeum beginażu w Dendermonde
Mieści się w domu, który zamieszkiwała Ernestine de Bruyne, ostatnia beginka z Dendermonde (nr 25 H. Begga). W tym samym budynku znajduje się również muzeum folkloru. W licznych pokojach, na trzech piętrach można poznać codzienne życie mieszkańców Dendermonde. Budynek nr 11 (H. Bonifacius) został urządzony tak jak autentyczny dom beginek. Niezwykłe jest to, że to ciekawe muzeum można zwiedzać za darmo. Warto tu dotrzeć, aby poznać historię istnienia zgromadzenia beginek oraz zwiedzić ich dom, którym był beginaż.
